ΝΤΕΛΙΒΕΡΑΔΕΣ

Μιθριδατισμός. Αυτό είναι το ντιμπει που θα παρακαθίσει σήμερα το πολιτικό μας σύστημα. Ο απόλυτος μιθριδατισμός. Ένα σύστημα που είναι απλά στην κοσμάρα του... 

Αυτοί που θα καθίσουν σε αυτή τη διαδικασία, υποτίθεται ότι κόπτονται για το καλό της δημοκρατίας. Είναι όμως αυτό αλήθεια; 

Ένας δημοσιογράφος που δέχεται να ρωτήσει μέσα στο «πλαίσιο» που θα θέσει μια διακομματική επιτροπή, είναι πραγματικά δημοσιογράφος; 

Μπορεί να λέγεται δημοσιογράφος κάποιος που ρωτάει κάτι, έναν πολιτικό και τον ακούει να «σολάρει» μόνος του χωρίς να έχει καμία δυνατότητα για φόλο μπακ; 

Είναι εντάξει η ΕΣΗΕΑ με στημένο πλαίσιο ερωτήσεων; Γιατί, ερωτήσεις σε πλαίσιο δεν είναι ερωτήσεις, όσο σκληρές και αν «φαίνονται». Από το φαίνονται, μέχρι το «είναι» είναι τεράστια απόσταση… Περίπου από Αθήνα έως τα Τέμπη… 

Περηφάνια όμως νιώθουν και τα κόμματα. Όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως πρέπει να σκεφτούν ξανά αν όντως αυτό είναι δημοκρατική διαδικασία. Είναι; Και καλά τα δήθεν «μεγάλα» κόμματα τα συμφέρει αυτό το «παιχνιδάκι» δήθεν δημοκρατίας. Τα άλλα κόμματα σε τι ακριβώς τα βοηθάει αυτό το πινγκ-πονγκ στημένων ερωτήσεων; Έχουν κάποιο λόγο να το νομιμοποιήσουν; 

Έγινε ολόκληρος χαμός για τις πανελλαδικές άδειες των δημοσίων συνχοτήτων των τηλεοπτικών σταθμών και είναι αδύνατο να τηρηθεί το αυτονόητο της εκλογικής διαδικασίας, ο πλουραλισμός. Δηλαδή σε πολύ απλά ελληνικά, να ξεκινήσουν όλοι από το μηδεν στην εκλογική διαδικασία. Αυτό δεν σημαίνει ισονομία; 

ΥΓ1: Η απλή αναλογική μας μάρανε κατά τά άλλα… ΥΓ2: Όλη η διαδικασία θυμίζει στρατηγική επιθεώρηση, για όσους έχουν κάνει στρατό. Φτιασίδωμα και μόστρα… Αρκεί να φαίνονται όλα ωραία…